Marta Szostak

„Życzliwość nie gryzie”

 

Bohaterowie:

• Kaja (główna bohaterka miła, pomocna)
• Lidia (popularna i wredna)
• dwóch kolegów Filip i Wiktor (wysportowani i dobrze zbudowani)
• drugoklasista
• Adrianna (zła dziewczyna łamiąca zasady)
• Ola (popularna, przyjaźniąca się z Lidią)

 

Akt 1

Akcja na boisku szkolnym. Kaja siedzi w kącie i czyta książkę. Lidia nagrywa na Tik Toka razem z Olą, Filip i Piotrek grają w koszykówkę, Adrianna słucha muzyki i pije energetyk.

 

Lidia: Drodzy widzowie, oto nasza szkoła i boisko.

Ola: (dodaje chichocząc) O, a tam siedzi nasza klasowa kujonka, Kaja.

Lidia: Pewnie czyta jakąś lekturę szkolną.

Kaja: Hej! Nie nagrywajcie mnie!

Lidia: (wyłącza nagrywanie i przedrzeźnia) Uuu nie nagrywajcie mnie!

Ola: Zamiast ślęczeć nad książkami lepiej z nami ponagrywaj! Zrobimy z ciebie internetową gwiazdę! W końcu mamy 3000 serduszek!

Lidia: (bierze butelkę, żeby się napić i woda nieszczęśliwie zalewa jej ubranie) O nie! Mam zalane całe ubranie! Jak ja się teraz pokażę widzom?!

Kaja: (bierze chusteczkę i pomaga wytrzeć jej ubranie) Już prawie nie widać.

Lidia: Phi.

(Kaja odchodzi)

Kaja: Hej, Adrianna co u ciebie?

Adrianna: (zdejmuje słuchawki) Ktoś cos mówił? A nie, to tylko nasza klasowa książkara. (mówi i odchodzi)

Ola: Hej, Lidia?

Lidia: Co?

Ola: Mogłaś jej chociaż podziękować.

Lidia: Po co?

Ola: Wiem, że jej nie lubisz, ale naprawdę życzliwość nie gryzie.

 

Akt 2

(Kaja zaczyna znowu czytać książkę. Nagle Wiktor i Filip podchodzą do jakiegoś drugoklasisty)

 

Wiktor: Ej, młody, co tu robisz bez mamusi?

Filip: Właśnie, lekcje dla takich jak ty już dawno się skończyły.

Drugoklasista: Hej, jestem już w drugiej klasie!

Wiktor: Taa, słuchaj, od dzisiaj dajesz nam dziesięć złotych, jeżeli będziesz chciał tędy przechodzić.

(Kaja podbiega)

Kaja: Hej, zostawcie go! Nie widzicie, że jest od was młodszy?!

Filip: I co z tego? Weź już lepiej wracaj do tych swoich książek.

Kaja: Jejku, czy wy nie umiecie pokazać choć cienia dobroci?!

(Kaja odbiega płacząc)

 

Akt 3

(Kaja idzie korytarzem, niosąc pudełko pełne książek, kosmetyków, długopisów itp. Nagle ktoś przypadkowo ją popycha)

 

Kaja: Jejku, jakie to pudełko jest ciężkie… (zostaje popchnięta i się przewraca) O nie! Wszystko mi się rozsypało po całej podłodze! Jeszcze woda mi się rozlała!

(Zaczyna wszystko zbierać. Nagle podbiegają do niej Ola i Lidia i pomagają jej zbierać. Adrianna bierze chusteczkę i wyciera wodę.)

Kaja: Olu, Lidio, Adrianno, czemu mi pomagacie?

Lidia: Wiesz, pewna osoba (znacząco patrzy na Olę) powiedziała mi, że życzliwość nie gryzie.

Ola: W dodatku nie trzeba być zawsze niemiłym.

Adrianna: A zresztą, gdyby nie my, pewnie zbierałabyś to przez całą przerwę.

Kaja: Dziękuję.

(Podnosi pudełko, ale podchodzi do niej Wiktor i Filip i biorą pudełko.)

Kaja: Widzę, że wy też zrobiliście się milsi?

Wiktor: Wiesz, to pudełko jest bardzo ciężkie.

Filip: Miałaś rację. Być dla kogoś miłym to świetna sprawa.

Kaja: Naprawdę wam dziękuję. Nie sądziłam, że kiedyś to się stanie.

 

(Wszyscy się kłaniają)